ایمپلنت دندان

از دست دادن دندان چیزی است که هر فردی ممکن است در زندگی خود با آن روبرو شود. اما با پیشرفت‌های علمی و پزشکی، امکاناتی مانند ایمپلنت دندان به عنوان یک جایگزین مصنوعی و کارآمد برای دندان‌های از دست رفته ارائه شده است. در این مطلب به بررسی اطلاعات جامع درباره ایمپلنت دندان می‌پردازیم.

ایمپلنت دندان چیست

ایمپلنت دندان، یک جایگزین مصنوعی برای دندان‌های از دست رفته می باشد که به طور کلی به عنوان یک راهکار درمانی استاندارد برای پر کردن خلاء‌های دندان شناخته می‌شود. این ایمپلنت، یک میله کوچک با شکل پیچی است که از طریق یک عمل جراحی در استخوان فک جا می‌شود. این میله به استخوان متصل شده و قادر به نگه‌داشتن تاج مصنوعی دندان می‌باشد. به عبارت دیگر، ایمپلنت عملکرد ریشه دندان را ایفا می‌کند و تاج مصنوعی به عنوان قسمت فوقانی دندان روی آن قرار می‌گیرد. این ویژگی باعث می‌شود که ایمپلنت بر دندان‌های اطراف نیازی به تکیه نداشته باشد و در استخوان فک جای ثابتی داشته باشد. فرآیند جوش خوردن استخوان به ایمپلنت به نام یکپارچگی استخوان یا osseointegration معروف است.

جنس مواد ایمپلنت دندان

بیشتر ایمپلنت‌های دندان از تیتانیوم ساخته می‌شوند که یک فلز سبک و مقاوم است. این خصوصیات تیتانیوم باعث شده است که به عنوان یکی از مواد محبوب و مناسب برای ساخت ایمپلنت دندان انتخاب شود. تیتانیوم به خوبی با بافت‌های بدن ترکیب می‌شود و واکنش منفی در بدن ایجاد نمی‌کند.

همچنین، ایمپلنت‌های دندان زیرکونیا نیز وجود دارند. زیرکونیا یک ماده سرامیکی سفید و بسیار سخت است. این جنس مواد به عنوان یک جایگزین غیرفلزی برای تیتانیوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. ایمپلنت‌های زیرکونیا به دلیل رنگ سفید طبیعی‌تر و بدون فلز بودن، برخی از افراد را به خود جلب کرده‌اند.

هر دو تیتانیوم و زیرکونیا موادی هستند که بدن با آنها سازگاری بالایی دارد و به عنوان جسم غریبه تلقی نمی‌شوند. به همین دلیل، واکنش‌های منفی و ناراحت‌کننده از سوی بدن به این مواد کمتر است و امکان مشکلات کمتری پیش می‌آید.

روش‌های ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان به سه روش اصلی یک مرحله‌ای، دو مرحله‌ای و Immediate Loading انجام می‌شود. در زیر به معرفی و نحوه انجام هر یک از این روش‌ها می‌پردازیم:

ایمپلنت یک مرحله‌ای (Non Submerged)

در روش یک مرحله‌ای یا همان Non Submerged، پس از کشیدن دندان، ممکن است لثه برای کاشت پوشش کافی نداشته باشد. در این حالت، از روش (Non Submerged)  استفاده می‌شود. ایمپلنت دندانی در استخوان فک قرار می‌گیرد و قطعه موقتی برون فکی ایمپلنت از لثه خارج می‌شود. در همان مرحله اول، لثه بدور ایمپلنت بخیه زده می‌شود، و دیگر نیازی به جراحی مرحله دوم و کنار زدن بافت نرم لثه نخواهد بود. پس از ۲ ماه برای ایمپلنت‌های دندانی فک پایین و ۳ ماه برای ایمپلنت‌های دندانی فک بالا، قالب‌گیری جهت ساخت روکش اصلی آغاز می‌شود. این روش به خوبی در اکثر بیماران قابل اجرا است.

ایمپلنت دو مرحله‌ای (Submerged)

یکی از خوبی‌های ایمپلنت دو مرحله‌ای این است که ایمپلنت دندانی در فضای داخل دهان غیر قابل دسترس است و از آلودگی‌های محیطی جلوگیری می‌شود. در این روش، ایمپلنت دندانی در استخوان فک دهان قرار می‌گیرد و لثه بر روی آن بخیه زده می‌شود. بنابراین، پس از جراحی، ایمپلنت دندانی داخل دهان به چشم نخواهد آمد. در این حالت، ایمپلنت‌ها زیر لثه قرار دارند تا تحت هیچ نوع فشاری قرار نگیرند. پس از حدود ۲ ماه برای ایمپلنت‌های دندانی فک پایین و ۳ ماه برای ایمپلنت‌های دندانی فک بالا، لثه دوباره از محل ایمپلنت کنار زده می‌شود. در این مرحله، با قرار دادن قطعه موقتی ایمپلنت دندانی که همچون پیچ است سر ایمپلنت دندانی از لثه خارج می‌شود و قابل دیدن است، زیبایی بیشتر تضمین می‌شود. البته، یک الی دو هفته جهت بهبود و ترمیم دوباره لثه به دور از قطعه ایمپلنتی که از لثه خارج شده است، الزم است. در مرحله بعدی، قالب‌گیری جهت ساخت روکش متصل به ایمپلنت دندانی انجام می‌شود. به منظور حفظ ظاهر زیبایی، در صورت نیاز، یک پروتز موقت دندان متحرک به بیمار ارائه می‌شود که شب‌ها باید از دهان خارج شود. در نهایت، پروتز ساخته شده نهایی در زیر لثه قرار می‌گیرد.

ایمپلنت Immediate Loading

در روش ایمپلنت Immediate Loading، ایمپلنت همزمان با جراحی قرار داده می‌شود و تاج آن نیز ساخته و روی ایمپلنت دندانی قرار داده می‌شود. این روش بیشتر برای دندان‌های جلویی مناسب است تا بیمار در فاصله ۲-۳ ماه دوره ترمیم، بدون دندان نباشد. لازم به ذکر است که تاج به صورت موقت است و دندان اصلی در مراحل بعد تحویل داده می‌شود. این روش حاصلی از این است که در یک جلسه، هم جراحی خارج کردن دندان و یا ریشه انجام می‌شود و هم در صورت لزوم استخوان ناحیه ترمیم می‌شود.

انواع ایمپلنت دندان

کاشت ایمپلنت به دو روش اصلی انجام می‌شود که در زیر به طور مختصربه توضیح آن‌ها می‌پردازیم:

ایمپلنت ریشه‌ای شکل: ایمپلنت ریشه‌ای شکل یکی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت برای کاشت دندان است که می‌توانند تمام افراد از آن بهره‌مند شوند. این ایمپلنت‌ها به نام‌های درون استخوانی یا درون ریشه‌ای نیز شناخته می‌شوند، زیرا در داخل استخوان قرار می‌گیرند. طراحی این نوع ایمپلنت شبیه به یک پیچ ضخیم یا مخروط است و ابعاد مختلفی دارد.

برای موفقیت کاشت این نوع ایمپلنت، ایجاد عمق و عرض کافی در استخوان ضروری است تا پایه محکمی برای آن فراهم شود. تصمیم‌گیری درباره نوع ایمپلنت مناسب بر اساس کیفیت استخوان فک و نوع روکش دندان، پل یا دندان مصنوعی که بر روی آن قرار می‌گیرد، توسط دندانپزشک شما انجام می‌شود.

ایمپلنت چارچوب راموس: این نوع ایمپلنت برای مواقعی مناسب است که استخوان فک پایین برای استفاده از ایمپلنت دندان ریشه‌ای شکل بسیار نازک باشد یا اگر قصد استفاده از ایمپلنت ساب پریواستیل وجود داشته باشد. در این مدل، چارچوب راموس در گوشه عقب استخوان فک در دهان (نزدیک دندان عقل) و نزدیک چانه قرار می‌گیرد. بعد از گذاشته شدن در این بخش و ترمیم بافت اطراف آن، یک میله فلزی نازک در اطراف بالای لثه قابل دیدن می‌شود.دندان‌های مصنوعی سپس به شکلی ساخته می‌شوند که با این میله سازگار باشند. استفاده از این نوع ایمپلنت جلوی شکستگی فک را می‌گیرد و به ترمیم و بازسازی مناسب منطقه اطراف آن کمک می‌کند.

عمر ایمپلنت دندان

ایمپلنت‌های دندانی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که دارای طول عمر دائمی هستند، اما به طور متوسط، طول عمر مفید یک ایمپلنت دندان معمولاً بین ۲۵ تا ۳۰ سال است. پایه‌های ایمپلنت عموماً مقاومت بسیار بالایی نسبت به سایر اجزا دارند و در برخی موارد، روکش ایمپلنت به دلیل شکستگی، لب پرگی، تغییر رنگ، و غیره نیاز به تعویض دارد. معمولاً بین ۵۰ تا ۸۰ درصد از روکش‌های ایمپلنت در طی ۱۵ تا ۲۰ سال نیاز به تعویض دارند، بدون اینکه مشکلی برای ایمپلنت شما ایجاد شود.

عوامل موثر بر طول عمر ایمپلنت

طول عمر ایمپلنت ممکن است بسته به عوامل گوناگون متفاوت باشد. در زیر به عوامل موثر بر طول عمر ایمپلنت می پردازیم:

میزان سلامت و تراکم استخوان ناحیه ایمپلنت‌: ایمپلنت‌های دندانی در داخل استخوان فک قرار می‌گیرند و مشابه ریشه دندان به آن جوش می‌خورند. این همبستگی هر چه بهتر باشد و میزان استحکام استخوان فرد بیشتر باشد، پایه ایمپلنت با دوام تر خواهد بود.

وضعیت سلامتی و سیستم ایمنی فرد‌: یکی از دشمنان اصلی ایمپلنت دندان، عفونت است. در صورتی که سیستم ایمنی فرد ضعیف باشد و نتواند عفونت را مهار کند، می‌تواند به شکست ایمپلنت دندان منجر شود.

میزان تخصص و تجربه پزشک‌: تخصص پزشک یکی از عوامل مهم در موفقیت و مدت دوام ایمپلنت می‌باشد. تخصص پزشک ویژگی‌های مربوط به هر فرد را به دقت بررسی کرده و بهترین شرایط برای کاشت ایمپلنت را فراهم می‌کند.

میزان کیفیت برند ایمپلنت‌: برند‌های ایمپلنت دندان با کیفیت‌ها و مشخصات مختلفی تولید می‌شوند. انتخاب بهترین برند ایمپلنت می‌تواند به طول عمر مفید ایمپلنت دندان مؤثر باشد.

میزان مراقبت‌های فرد‌:ایمپلنت نیز مانند دندان به مراقبت نیاز دارد. عمر دندان ایمپلنت شده به میزان مراقبت و رعایت بهداشت دهان و دندان مرتبط است. مراقبت صحیح می‌تواند طول عمر ایمپلنت را بسط دهد و به حفظ وضعیت سلامتی آن کمک کند.

افرادی که نمی‌توانند از ایمپلنت دندان بهره‌مند شوند

برخی از دلایل رایج برای امتناع از ایمپلنت به شرح زیر است:

نداشتن تراکم استخوان کافی‌: اگر دندانپزشک تشخیص دهد که استخوان فک شخص بیش از حد نرم یا نازک است، ممکن است اجازه کاشت ایمپلنت را ندهد. استخوان با تراکم کم ممکن است نتواند به‌طور کافی پشتیبانی لازم را برای ایمپلنت فراهم کند. با این حال، در برخی موارد، از پیوند استخوان استفاده شده و ساختار استخوانی بهبود یافته تا ایمپلنت به درستی جا بیافتد.

افراد با بیماری‌های خاص‌: افرادی که به بیماری‌های خاصی مثل بیماری قلبی یا دیابت مبتلا هستند، معمولاً از اجرای ایمپلنت منع می‌شوند. این امور به دلیل احتمال وارد آمدن مشکلات جدی‌تر در حین جراحی یا درمان ممکن است. با این حال، در برخی موارد مشاوره با پزشک معالج و انجام تست‌های اضافی ممکن است به افراد بیمار اجازه ایمپلنت داده شود.

پیچیدگی فرایند کاشت ایمپلنت‌: اگر پزشک متوجه شود که کاشت ایمپلنت با پیچیدگی‌ها و ریسک‌های بیشتری همراه خواهد بود و ممکن است به مشکلات جدی تری منجر شود، از انجام این فرآیند صرف نظر کند. در این مواقع، روش‌های دیگر جهت جایگزینی دندان ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

به همین دلیل، همواره تشخیص و تصمیم گیری توسط یک دندانپزشک متخصص و انجام مشاوره‌های لازم، امری حیاتی است. از این رو، بهتر است هر فردی که به ایمپلنت دندان فکر می‌کند، با یک تیم پزشکی مجرب و متخصص مشورت کند تا بهترین تصمیمات برای وضعیت خود را بگیرد.

 طول دوره نقاهت

در شرایط عادی، مدت زمان بین جایگذاری ایمپلنت و زمانی که می‌توانید از دندان ایمپلنتی خود استفاده کنید، به دلیل نیاز به جوش خوردن استخوان، حدوداً سه تا شش ماه زمان می‌برد. پس از جایگذاری ایمپلنت، استخوان به مرور زمان رشد می‌کند و با سطح ایمپلنت جوش می‌خورد. پس از اتمام این فرآیند، اتصال اباتمنت به ایمپلنت صورت می‌گیرد و سپس روکش دندان (تاج دندان) بر روی آن قرار می‌گیرد. با اتمام این مراحل، شما به عنوان صاحب دندان ایمپلنتی محسوب می‌شوید و می‌توانید از آن برای جویدن و از آن به عنوان دندان ثابت استفاده کنید.

اگر نیاز به پیوند استخوان قبل از کاشت ایمپلنت وجود داشته باشد، زمان لازم برای جوش خوردن پیوند و آماده‌سازی استخوان برای کاشت ایمپلنت ممکن است تا چند ماه طول بکشد. این مدت زمان بستگی به ویژگی‌های فردی مانند سلامت استخوان، نحوه بهبود پس از جراحی پیوند استخوان، و دستورات پزشک دارد. گاهی اوقات، اگر استخوان شرایط نسبتاً خوبی داشته باشد، می‌توان همزمان با انجام پیوند استخوان، جایگذاری ایمپلنت را نیز انجام داد.

در شرایط خاص، ممکن است درمان با ایمپلنت فوری انجام شود، که در این صورت تمامی مراحل در یک روز انجام می‌شود. این روش بیشتر به منظور جلب زیبایی است و استفاده از دندان برای جویدن به‌صورت فوری ممکن نیست.

هزینه ایمپلنت دندان

سوال در مورد هزینه کاشت دندان، یک سوال پیچیده است که تنها با مراجعه به پزشک قابل پاسخ دادن است. در آغازین مراحل، پاسخ به این سوال بسیار دشوار است، زیرا باید دندان‌پزشک نیازهای واقعی بیمار را ارزیابی کرده و تنها در این صورت می‌تواند به برآورد هزینه‌های واقعی بپردازد.

اما قیمت ایمپلنت دندان به عوامل متعددی بستگی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کیفیت، مقدار و محل استخوان‌: در صورتی که عرض و ارتفاع استخوان در محل قرارگیری ایمپلنت کافی باشد، هزینه اضافی لازم نیست. اما اگر استخوان دچار تحلیل یا اندازه‌اش کافی نباشد، نیاز به پیوند استخوان خواهد بود که ممکن است هزینه درمان را افزایش دهد.

تعداد دندان‌های جایگزین شده و نوع پروتز‌: نوع پروتز متحرک مبتنی بر ایمپلنت، روکش یا بریج ثابت می‌توانند بر حسب نوع و تعداد آنها، قیمت متفاوتی داشته باشند. پروتز متحرک از نوع ثابت، معمولاً هزینه کمتری دارد.

نوع ایمپلنت مورد استفاده‌: اگرچه ایمپلنت‌های استاندارد با ابعاد مشخصی همچون قطر ۳ تا ۶ میلی‌متر و طول ۶ تا ۱۴ میلی‌متر عرضه می‌شوند، اما ایمپلنت‌های مینی با قطر حدود ۲ میلی‌متر نیز وجود دارند. استفاده از این ایمپلنت‌ها، به خصوص برای جایگزینی دندان‌های کوچک یا به ترکیب با گروهی از ایمپلنت‌ها برای حمایت از پروتز متحرک، ممکن است تاثیرگذار باشد.

در نهایت، هزینه کاشت دندان تاثیر زیادی از عوامل مختلف متفاوت می‌پذیرد و بهتر است با مشاوره دندان‌پزشک خود، پیشنهادات و برآوردهای دقیق‌تری را دریافت کنید.

کلام آخر

در این مطلب یک راه حل مطمئن و موثر برای جلوگیری از مشکلات دندانی و بازگشت به لبخند سالم و جذاب، ایمپلنت دندان است. این فرآیند پیشرفته و موثر به شما امکان می‌دهد تا دندان‌های خود را به طریق دائمی جایگزین کنید و از تمامی مزایایی که ایمپلنت دندان ارائه می‌دهد بهره‌مند شوید.هر فردی که به ایمپلنت دندان فکر می‌کند، با یک تیم پزشکی مجرب و متخصص مشورت کند تا بهترین تصمیمات برای وضعیت خود را بگیرد.